Ακούω...

Ακούω να λένε, να τάζουν και να υπόσχονται!
Ακούω να κλαίνε,
ακούω να ορκίζονται για παντοτινές αγάπες και έρωτες!
Ακούω να ζητούν συγχώρεση και μετά να κάνουν
τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια…
Μεγάλωσα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσα να μάθω τους ανθρώπους,
Ακούω να λένε, να τάζουν και να υπόσχονται κοιτώντας
με στα μάτια για να με κάνουν να πιστέψω… στους μύθους τους.
Μπορούν να με κοιτούν στα μάτια...
και όμως να ψεύδονται ασύστολα και ξεδιάντροπα…
Εύθραυστες σχέσεις,
σχέσεις ηθοποιίας,
σχέσεις σου δίνω και δεν δίνεις,
κουστούμια που πνίγουν την σάρκα,
κρεμασμένα σε κρεμάστρες ονείρων,
βόλτες σε κήπους με ελάχιστα δέντρα
γεμάτα κάπνα και τοξικά αέρια,
γράμματα αγάπης χαραγμένα πάνω σε ξερά ξύλα,
άπλυτα πεζοδρόμια
γεμάτα ροχάλες και ματωμένες τσίχλες
που κρύβουν τον θυμό των ιδιοκτητών τους.
Ψάχνεις να βρεις αλήθειες σε ένα κόσμο γεμάτο καθρέπτες
σε ένα κόσμο γεμάτο από τα είδωλα των ανθρώπων,
αφού οι ίδιοι οι άνθρωποι κρύφτηκαν σπίτι τους και άφησαν να περιφέρονται στους δρόμους
οι εικόνες τους προσεκτικά ρετουσαρισμένες!
Ακούω να λένε, να τάζουν και να υπόσχονται!
Οι άνθρωποι…
Οι άνθρωποι…
Ακούς την κραυγή μου;
Ακούω να λένε, να τάζουν και να υπόσχονται!